مفهوم پرسپکتیو در معماری
در این بخش از سازه کد به مفهوم پرسپکتیو در معماری پرداخته ایم .لازم است قبل از معرفی انواع پرسپکتیو و نحوه ترسیم آن به معرفی آن بپردازیم.می توان گفت:به مجموعه طرح‌ها و نقشه‌هایی که معماران برای ارائه ایده خود استفاده می‌کنند، ترسیمات معماری گفته می‌شود. این ترسیمات فواید بسیاری برای معماران و دیگر افراد دارد، به زبان دیگر هسته معماری، خلق کردن تصویری است که در آن مجموعه مفاهیم، فرآیندها و فضا با هم ارتباط برقرار کنند. و ترسیمات معماری به این مهم کمک می‌کند.در طول تاریخ معماران همواره به دنبال توسعه این ترسیمات بوده‌اند، که بتوانند به کمک آنها ارتباط بهتری بین طرح و مردم برقرار کنند. این ترسیم‌های به طور معمول شامل پلان، نما، برش از ساختمان، ترسیم جزییات ساختمان و پرسپکتیو هستند.به طور کلی می توان گفت:پرسپکتیو عبارت است از نشان دادن تصویر یک جسم بر روی یک صفحه بنام صفحه تصویر. پرسپکتیو تنها تصویری است که چشم انسان آنرا به عنوان واقعیت قبول می کند. در واقع پرسپکتیو فضای سه بعدی را روی سطوح دو بعدی ایجاد می کند و عمق اجسام را نشان می دهد.
پلان، نما و برش ترسیماتی هستند که در واقعیت هیچ وقت نمی‌توان ساختمان را به آن صورت دید.در حالی که پرسپکتیو به شما درک نزدیک‌تری نسبت به حقیقت ساختمان ارائه می‌دهد.پرسپکتیو خطی، یک راه حل وابسته به ریاضیات است که به کمک آن می‌توان تصویری از فضا و فاصله را در یک سطح صاف دید. قدمت این روش به سال هزاروچهارصد میلادی، در فلورانس ایتالیا برمی‌گردد. فیلیپو برونولسکی معمار و هنرمندی بود که اصول اولیه پرسپکتیو را شرح داد و پس از او لئون آلبرتی، معمار رنسانس، این اصول را به رشته تحریر در آورد.در زندگی‌نامه برونولسکی اینطور می‌خوانیم که او پس از طراحی پلان کلیسای سنتو اسپیریتو در فلورانس، ازین راه حل (پرسپکتیو) برای نشان دادن ساختمان پس از ساخت، به کارفرما کمک گرفت.
ترسیمات ارائه شده از کلیسا:
مفهوم پرسپکتیو در معماری
کلیسای ساخته شده با بکار گیری مفهوم پرسپکتیو در معماری
مفهوم پرسپکتیو در معماری
نکات کلیدی در مفهوم پرسپکتیو:
- پرسپکتیو، چشم انداز از دید فرد است که در یک نقطه ثابت ایستاده است.
- نقطە گریز (vanishing point)، نقطه‌ای است فرضی روی خط افق، در بی‌نهایت. کلیە خطوطی که به موازات محور مشخص به عمق تصویر می‌روند، در نهایت به این نقطه یا نقاط می‌رسند.
- خط افق (horizon line)، خطی فرضی است که در تراز دید ناظر در بی‌نهایت وجود دارد. به عبارت دیگر خطی است که در آن زمین و آسمان در بی‌نهایت به یکدیگر می‌رسند.
- خط عمود (vertical line)، خطی است که در راستای دید ناظر بر صفحۀ عکس وجود دارد. این خط زاویه دید ناظر نسبت به حجم را تعیین می‌کند.
پرسپکتیو در معماری به سه دسته عمده تقسیم می شود:
۱-پرسپکتیو یک نقطه‌ای:
پرسپکتیو یک نقطه‌ای که در آن فقط یک نقطه گریز روی خط افق داریم، و یکی از وجوه حجم، موازی با پردە تصویر است. ازین نوع پرسپکتیو بیشتر برای به تصویر کشیدن جاده، ریل قطار و راهرو استفاده می‌شود.
۲-پرسپکتیو دو نقطه‌ای:
پرسپکتیو دو نقطه‌ای که در آن دو نقطه گریز روی خط افق داریم. در این نوع از پرسپکتیو یک دسته از خطوط، عمدتا ارتفاع، موازی با پرده تصویر هستند و بقیه خطوط موربند. معماران برای به تصویر کشیدن آثار خود بیشتر ازین نوع پرسپکتیو استفاده می‌کنند.
۳-پرسپکتیو سه نقطه‌ای:
پرسپکتیو سه نقطه‌ای که در آن سه نقطه گریز وجود دارد، در این نوع از پرسپکتیو هیچ خطی با پرده تصویر موازی نیست و نقطه گریز سوم، محل رسیدن خطوط ارتفاع به همدیگر است. این نوع برای نشان دادن آسمان خراش‌ها و ساختمان‌هایی با ارتفاع بلند کارایی بیشتری دارد.
اصولا معماران برای کاربردی‌تر کردن پرسپکتیو و نشان دادن صحیح مقیاس ساختمان از درخت و یا فیگور افراد استفاده می‌کنند، که باعث می‌شود بیننده در این نوع از ترسیم به درک بهتری از تناسبات برسد.
